Yalnızlık öyle kapsamlı ve geniş bir duygu yoğunluğudur ki, yalnızlığı tarif etmeye kelimeler yetmez...
Bedensel yönü ve ruhsal yönü vardır yalnızlığın...
Bazen beden yalnız kalır bazen ruh yalnız kalır...
İnsan yaradılış itibariyle bile çift yaratılmışken bu koca dünyada yalnız kalmak kadar kötü ve insana sıkıcı gelen ne vardır acaba daha başka?..
Bedensel yalnızlık bir nebze olsun giderilir ama ya ruhun yalnızlığı??
Kalabalıklar içinde yalnız kalmış bir ruh hali içinde yaşamak...Yapayalnız bir halde tıpkı bir yaprak gibi ordan oraya savrulmak...
