Akıllı kişilerin en büyük talihsizliği, salakların abuk subukluklarıyla başa çıkmak zorunda olmalarıdır.
Ben rüzgarların adamıyım öfkelerimde büyük olur sevdalarımda seversem destan kızarsam katliam olur.
Edebim el vermez edepsizlik edene… Susmak en güzel cevap, edebi elden gidene.
Doğru zamanda gelen yanlış insana tanıdığın şansı, yanlış zamanda gelen doğru insana tanımadığın sürece üzülen hep sen olursun!
Çok talibim var diyenler; Sevinmeyin! Ucuz malın alıcısı çoktur.
Özenen değil, özendiren olun! Alayına gitmeyin, kendinize gelin!
Aslında insanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor. Sadece sen, yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyorsun.
Bana ‘kötü kalplisin’ demiştin. Haklıydın.. Çünkü orada sen vardın!
Eski sevgilim, marketten hıyar aldığımı görünce; Aynı sen dedi. Şimdilik yanıt vetmedim. Ama, elbet evde kaşar bitecek.
Sevgimin kıymetini bilmeyeni yokluğumla terbiye ederim..
Dünya nüfusu arttıkça, insan sayısı azalıyor.
Herkes doğru insanı bulmak ister, yanılmamak için. Oysa kimse uğraşmaz, doğru insan olmak için.
Buğulu camlardaki sözler gibisin; yani nefesim olmadan bir hiçsin..
Ne olurdu yani, Bir sene de insanlık moda olsa.
Aşk nedir biliyormusun? Bir kız için dünyadaki bütün kızlardan vazgeçmek ve bundan zerre kadar pişmanlık duymamak.
Giderek terbiyesizleşiyorsan, hayatın ne mal olduğunu anlıyorsun demektir.
Bayramlık alacağım, yastığımın altına koyacağım ve sabahı bekleyeceğim.. (-Niye çoğalsın diyemi?)
Eskiden uğruna dünyaları yakardım şinmdi bir kibrit bile çakmam.
Hesabı olanlar sanmasın kapandı defterler. Tek tek yazıyorum her birini bir kenara. Iyi kötü, bir gün ödenecek bedeller.
Ey sevgili; Sen ölünce mezar taşına ‘Rahmetlinin bacakları ilk kez bir araya geldi’ sözünü mutlaka yazdıracağım.
Kırgınlığım lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar. Sorun atlı karıncalar değil. Arkamdan dönüp duran dönme dolaplar.
Arkamdan konuşanların hepsi arkamda takılmaya devam etsin.
Bu yazıyı okuyup begenenin yüzünden gülümseme kalbinden ALLAH sevgisi Evinde huzur sevdigi yanından eksik olmasın İNSALLAH..!
Sildim hayatımdan malları, önümüzdeki kolilere bakacağız..
Bana yol vermeyi düşünmeden önce… Sana verdigim yolda yürümeyi öğren…
Kendini beğenmiş insanları severim.. Hiç kimsenin beğenmediği bir şeyi beğenmek, Ayrıcalık’tır..
Evet belki de haklısın, sıfır’ın gücü yoktur. Ama unutma ki, sıfır’ın kaybedecek bir şeyi de yoktur!
Bana kalbimdesin deme, bilirsin kalabalıkları sevmem.
Ruhunu kaybetmiş bir insanda yaşamın anlamını aramak ne saçma.. Belki de yerin üstündeki cesetler altındakilerden daha fazla..
Başını o’nun omzuna dayayıp lütfen beni terk etme diye yalvaracağına, Alnını secdeye koyup kalbime göre ver Allah’ım de!
Öleceğiz birgün, gömecekler. Birkaç gün övecekler, sonra kalan malını bölecekler. Hatta memnun kalmayıp, üstüne bir de sövecekler.
Tadını doğru tahmin edebilmek için 1 haftadır gece gündüz first çiğneyen genç, çenesiyle uçak çekmeye hazırlanıyor.
Ne diye böbürlenip büyükleniyorsun. Doğumun bir damla su, ölümün bir avuç toprak değil mi?
Bir otobüs aşkıydı belki bizimkisi benim yolum “son durak” seninkisi “müsait bir yer”di.
Kendini dünyalar kadar değerli zannedenlere kısa bir not: Dünya beş para etmiyor..
Hayatta gözyaşlarımı hakedecek bir insan görmedim. Ya benim gözyaşlarım gereksiz, Yada uğruna gözyaşı döktüğüm insanlar değersiz..
Mademki yokluğumla daha mutlusun, o halde yokluk, benim bu aşk için büründüğüm son kimlik olsun.
Biz Ne Ayrılıklar
Görmüş Adamız 
